วันพฤหัสบดีที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2554

อายุความแพ่งเกี่ยวเนื่องคดีอาญา


อายุความคดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องคดีอาญา
               คดีแพ่งเกี่ยวเนื่องคดีอาญา  ย่อมอยู่ใต้บังคับของอายุความการฟ้องคดีตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
1.       กรณีไม่มีการฟ้องคดีส่วนอาญา                                                                                                                                                   ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา  มาตรา  51  วรรคแรก  บัญญัติว่า  ถ้าไม่มีผู้ใดฟ้องทางอาญา  สิทธิของผู้เสียหายที่จะฟ้องทางแพ่งเนื่องจากความผิดนั้น  ย่อมระงับไปตามกำหนดเวลาดั่งที่กฎหมายลักษณะอาญาบัญญัติไว้ในเรื่องอายุความฟ้องคดีอาญา....หมายถึงให้ยึดอายุความคดีอาญาเป็นหลัก
2.       กรณีมีการฟ้องคดีส่วนอาญาแล้วแต่ยังไม่เด็ดขาด                                                                                                          ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 51 วรรค  2 บัญญัติว่า  ถ้าคดีอาญาใดได้ฟ้องต่อศาลแล้ว  แต่คดียังไม่เด็ดขาด  อายุความซึ่งผู้เสียหายมีสิทธิจะฟ้องคดีแพ่งย่อมสะดุดหยุดลงตามมาตรา  79  แห่งกฎหมายลักษณะอาญา   หมายถึงเมื่อฟ้องทางอาญาแล้วอายูความทางแพ่งหยุดลงก่อนจนกว่าคดีอาญาเสร็จเด็ดขาดแล้ว จึงค่อยนับอายุความทางแพ่งต่อจากเดิมที่หยุดลงนั้น
3.       กรณีศาลลงโทษคดีอาญาเด็ดขาดก่อนฟ้องคดีแพ่ง                                                                                                      ตามประมวลกฎหมายพิจารณาความอาญา  มาตรา 51  วรรค 3 บัญญัติว่า  ถ้าโจทก์ได้ฟ้องคดีอาญาและศาลพิพากษาลงโทษจำเลยจนคดีเด็ดขาดแล้วก่อนที่ได้ยื่นฟ้องคดีแพ่ง  สิทธิของผู้เสียหายที่จะฟ้องคดีแพ่งย่อมมีตามกำหนดความในมาตรา  193/32  แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ซึ่งบัญญัติว่า  สิทธิเรียกร้องที่เกิดขึ้นโดยคำพิพากษาของศาลที่ถึงที่สุด    หรือโดยสัญญาประนีประนอมยอมความ  ให้มีกำหนดอายุความ  10  ปี  ทั้งนี้ ไม่ว่าสิทธิเรียกร้องเดิมจะมีกำหนดอายุความเท่าใด หมายถึงอายุความทางแพ่งจะนับมาเท่าใดแล้วก็ตามเมื่อคดีอาญาพิพากษาแล้วก็ให้นับหนึ่งใหม่เป็นต้นไปจนครบสิบปี
4.       กรณีศาลยกฟ้องคดีอาญาเด็ดขาดก่อนฟ้องคดีแพ่ง                                                                                                  ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา  มาตรา  51 วรรค  3  บัญญัติว่า  ถ้าโจทก์ได้ฟ้องคดีอาญาและศาลพิพากษายกฟ้องปล่อยจำเลยจนคดีเด็ดขาดแล้วก่อนที่ได้ยื่นฟ้องคดีแพ่ง  สิทธิของผู้เสียหายจะฟ้องคดีแพ่งย่อมมีอายุความตามหลักทั่วไปในเรื่องอายุความแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์  หมายถึงเมื่อคดีอาญาไม่มีความผิดก็เสมือนว่าไม่มีคดีอาญา  การฟ้องคดีแพ่งเกี่ยวเนื่องคดีอาญาจึงไม่สามารถเกิดได้  จึงต้องใช้หลักการฟ้องแพ่งธรรมดา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น